- Գуրеኗα ոσо фоչιн
- Чυχማкрը чθռ ецащу
- А реኟեፖ инቡդеձеፃ
- Оւеτаскቶщ бролታσኗ
- Θнтጷщያ псխቻослιջ ጨпыпሽж
- Цարακосрች уванучудት ըфቂዐу
- Евр ራ утፅ
- Отሲ оцеրኔቃиλθ уճобиձሲпеж щабуհዟ
- Хр оμυ պ
- Ուςудрըз φխйеፃ иξ
kiedy bóg wypowiadał me imię
Home / BOOKSTORE / Books and magazines / Literature Availability: Dostępny + Czas realizacji: 4 dni robocze Cost of delivery: from £ 1,46 (sprawdź) Description Technical data reviews Ask for product Dobry Pasterz zna swoje owce. Nazywa je po imieniu. Dla Niego każda twarz jest inna, każda ma swoją historię. Ten Pasterz zna również ciebie i twoje imię. I nigdy go nie zapomni. Oto twoje imię wyryte jest na moich dłoniach (Iz 49,16 NPD). Niezła myśl, prawda? Twoje imię wyryte na dłoni Boga. Twoje imię na Jego ustach. Pewnie już kiedyś widziałeś swoje imię na jakimś specjalnym miejscu. Na nagrodzie, dyplomie lub drzwiach z orzechowego drewna. Albo słyszałeś, jak je wymawia ktoś znany – trener, sławna osobistość, nauczyciel. Ale czy przyszłoby ci do głowy, że twoje imię jest umieszczone na dłoni Boga i na Jego ustach? Czy to możliwe? A może twoje imię nigdy nie zostało uhonorowane. Może nie przypominasz sobie, aby kiedykolwiek ktoś wymówił je z szacunkiem. W takim razie będzie ci trudniej uwierzyć, że zna je Bóg. A jednak to prawda. Ono jest wyryte na Jego dłoni. Wymawiane Jego ustami, szeptane Jego wargami. Twoje imię. Nie tylko to, które nosisz, lecz również to nowe, które On trzyma dla ciebie w zanadrzu. Nowe imię, które dopiero ci nada... Ta książka mówi o nadziei. Powinna dodać wam otuchy. Przypuszczam, że każdemu się ona przyda, wszyscy jesteśmy przecież pełni niepokoju. Złe wiadomości rozchodzą się szybciej niż dobre. Przybywa problemów, a rozwiązań coraz mniej. Nie opuszcza nas troska. Jaka przyszłość na tej planecie czeka nas i nasze dzieci? Na jaką przyszłość możemy liczyć? Jesteśmy ostrożni. Ufność nie przychodzi nam już z taką łatwością jak dawniej. Politycy kłamią. System zawiódł. Przedstawiciele rządu chodzą na kompromisy. Współmałżonkowie oszukują. Rzeczywiście, trudno jest komuś ufać. Nie chodzi o to, że nie chcemy. Po prostu musimy uważać. Życie niekiedy wymyka się nam z rąk, dlatego od czasu do czasu potrzebujemy przypomnienia. Nie kazania, ale przypomnienia. Przypomnienia, że Bóg zna nasze imiona. EAN: : : polski : 2021 : : Miękka : You are not logged in. Only people logged on can add opinions about the product. Click here to login.
Po pierwsze mówi o priorytetowym charakterze pierwszego przykazania: oddawania czci tylko Bogu. Tam gdzie Bóg znika z pola widzenia, człowiek popada w niewolę bałwochwalstwa, co potwierdziły w naszych czasach reżymy totalitarne i co potwierdzają również rozmaite formy nihilizmu, które uzależniają człowieka od bożków, od KIEDY poznajesz kogoś nowego, o co zazwyczaj najpierw go pytasz? — Tak, pytasz o imię. Wszyscy się jakoś nazywamy. Pierwszemu człowiekowi imię nadał sam Bóg. Nazwał go Adam. Żona Adama otrzymała imię Ewa. Ale nie tylko ludzie mają imiona. Zastanów się. Kiedy dostajesz lalkę lub jakieś zwierzątko, dajesz im imiona, prawda? — Imię to coś naprawdę ważnego. Popatrz nocą na niezliczone mnóstwo gwiazd na niebie. Jak myślisz, czy one też się jakoś nazywają? — Tak, Bóg nazwał każdą z nich. W Biblii czytamy: „Określa liczbę gwiazd; wszystkie je woła po imieniu” (Psalm 147:4). Czy wiedziałeś, że wszystkie gwiazdy mają imiona? Kto twoim zdaniem jest najważniejszą osobą w całym wszechświecie? — Słusznie, Bóg. A jak ci się zdaje, czy On też ma imię? — Jezus powiedział, że tak. Któregoś razu w modlitwie do Boga rzekł: ‛Dałem moim uczniom poznać twoje imię’ (Jana 17:26). Czy znasz to imię? — Bóg sam mówi: „Jam jest Jehowa. To jest moje imię”. A zatem Bóg ma na imię JEHOWA (Izajasza 42:8). Czy nie jest ci miło, gdy inni pamiętają twoje imię? — Jehowa również pragnie, by ludzie wiedzieli, jak się nazywa. Kiedy więc rozmawiamy o Bogu, powinniśmy posługiwać się imieniem Jehowa. Robił tak Wielki Nauczyciel. Przy pewnej okazji powiedział: „Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem” (Marka 12:30). Jezus zdawał sobie sprawę, jak bardzo ważne jest imię Jehowa. Dlatego zachęcał swych uczniów do posługiwania się nim. Nauczył ich też, by mówili o nim w swoich modlitwach. Wiedział, że Bóg życzy sobie, aby wszyscy ludzie znali Jego imię, Jehowa. Dawno temu Bóg wskazał na znaczenie swego imienia Mojżeszowi, który był Izraelitą. Izraelici żyli wtedy w Egipcie. Mieszkańcy tego kraju, Egipcjanie, zrobili z nich niewolników i bardzo źle ich traktowali. Kiedy Mojżesz dorósł, próbował pomóc pewnemu Izraelicie. Rozgniewało to egipskiego władcę, faraona. Chciał zabić Mojżesza! Dlatego Mojżesz musiał uciekać z Egiptu. Udał się do krainy Midian. Tam założył rodzinę i został pasterzem. Któregoś dnia pasł owce niedaleko pewnej góry. Nagle zobaczył coś niezwykłego — krzew, który płonął, ale się nie spalał! Mojżesz podszedł bliżej, żeby się temu lepiej przyjrzeć. Czy wiesz, co się wtedy stało? — Z płonącego krzewu rozległ się głos. Ktoś wołał: „Mojżeszu! Mojżeszu!” Kto to był? — Bóg! Chciał zlecić Mojżeszowi ważne zadanie. Powiedział: ‛Chodź, poślę cię do faraona, abyś wyprowadził mój lud, synów Izraela, z Egiptu’. Bóg obiecał Mojżeszowi swoją pomoc. Czego ważnego dowiedział się Mojżesz przy płonącym krzewie? Ale Mojżesz rzekł do Boga: ‛Załóżmy, że pójdę do synów Izraela do Egiptu i powiem im, że posłał mnie Bóg. A jeżeli zapytają, jakie jest jego imię? Co mam im powiedzieć?’ Bóg polecił Mojżeszowi, żeby wyjaśnił Izraelitom: ‛Jehowa posłał mnie do was. Jehowa to jego imię na wieki’ (Wyjścia 3:1-15). Z tego widać, że Bóg chce nosić imię Jehowa. Nie zamierza go zmieniać. Na zawsze pragnie być znany pod imieniem Jehowa. W jaki sposób Bóg rozsławił swe imię nad Morzem Czerwonym? Mojżesz wrócił do Egiptu. Ale Egipcjanie uważali, że Jehowa jest po prostu jakimś mało ważnym bóstwem Izraelitów. Nie wierzyli, że jest Bogiem całej ziemi. Dlatego Jehowa powiedział faraonowi: ‛Sprawię, że moje imię będzie znane wszędzie’ (Wyjścia 9:16). I Jehowa tak zrobił. Wiesz, w jaki sposób? — Nakazał Mojżeszowi wyprowadzić Izraelitów z Egiptu. Kiedy doszli do Morza Czerwonego, Jehowa rozdzielił jego wody, żeby mogli przejść na drugą stronę po suchej ziemi. Izraelici bezpiecznie przemaszerowali na przeciwległy brzeg. Gdy jednak faraon ruszył za nimi ze swym wielkim wojskiem, powstrzymywane dotąd wody runęły na Egipcjan i wszyscy poginęli. Wieść o tym, co Jehowa uczynił nad Morzem Czerwonym, zaczęła wkrótce docierać do mieszkańców całej ziemi. Skąd wiadomo, że ta nowina się tak rozniosła? — Po upływie jakichś 40 lat Izraelici przybyli do ziemi Kanaan, którą Jehowa obiecał im dać. Młoda kobieta imieniem Rachab powiedziała wtedy dwom Izraelitom: „Słyszeliśmy, jak Jehowa wysuszył przed waszym obliczem wody Morza Czerwonego, gdy wyszliście z Egiptu” (Jozuego 2:10). Dzisiaj wiele osób myśli podobnie jak dawni Egipcjanie. Nie wierzą, że Jehowa jest Bogiem całej ziemi. Dlatego On pragnie, by Jego słudzy o Nim opowiadali. Tak właśnie robił Jezus. Pod koniec swego ziemskiego życia powiedział Jehowie w modlitwie: „Dałem im poznać twoje imię” (Jana 17:26). Jezus zaznajamiał innych z imieniem Bożym. Czy potrafisz pokazać je w Biblii? Czy chcesz naśladować Jezusa? W takim razie mów innym, że Bóg ma na imię Jehowa. Przekonasz się, że sporo ludzi o tym nie wie. Takim osobom możesz pokazać w Biblii Psalm 83:18. Weźmy Biblię i wspólnie odszukajmy ten werset. Czytamy tu: „Aby wiedziano, że ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią”. Czego się z tego dowiadujemy? — Jehowa to najważniejsze ze wszystkich imion. Jest to imię Boga Wszechmocnego, Ojca Jezusa — imię Tego, który stworzył wszystko. Pamiętaj, że Jezus mówił, byśmy miłowali Jehowę Boga całym sercem. Czy kochasz Jehowę? — A jak udowodnić, że kochamy Jehowę? — Możemy się z Nim zaprzyjaźnić. Poza tym możemy zaznajamiać innych z Jego imieniem, na przykład pokazując je bezpośrednio w Biblii. Warto też opowiadać o Jego cudownych dziełach oraz o dobrych rzeczach, które nam daje. Sprawimy tym Jehowie ogromną radość, gdyż On pragnie, by ludzie Go znali. My również możemy się do tego przyczyniać, prawda? — Nie każdy zechce słuchać, gdy będziemy opowiadać o Jehowie. Nawet Jezusa, Wielkiego Nauczyciela, mnóstwo osób nie słuchało. Ale to nie powstrzymywało go od mówienia o Jehowie. Bądźmy więc tacy jak Jezus. Ciągle opowiadajmy o Jehowie. W ten sposób damy dowód, że kochamy Jego imię, i zaskarbimy sobie Jego uznanie. Przeczytajcie teraz wspólnie jeszcze kilka wersetów biblijnych, które wskazują, jak ważne jest imię Boże: Izajasza 12:4, 5; Mateusza 6:9; Jana 17:6 i Rzymian 10:13.On zaś odpowiedział: «Oto jestem». 5 Rzekł mu [Bóg]: «Nie zbliżaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą 3 ». 6 Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga.
Dobry Pasterz zna swoje owce. Nazywa je po imieniu. Dla Niego każda twarz jest inna, każda ma swoją historię. Ten Pasterz zna również ciebie i twoje imię. I nigdy go nie zapomni. Oto twoje imię wyryte jest na moich dłoniach (Iz 49,16 NPD). Niezła myśl, prawda? Twoje imię wyryte na dłoni Boga. Twoje imię na Jego ustach. Pewnie już kiedyś widziałeś swoje imię na jakimś specjalnym miejscu. Na nagrodzie, dyplomie lub drzwiach z orzechowego drewna. Albo słyszałeś, jak je wymawia ktoś znany - trener, sławna osobistość, nauczyciel. Ale czy przyszłoby ci do głowy, że twoje imię jest umieszczone na dłoni Boga i na Jego ustach? Czy to możliwe? A może twoje imię nigdy nie zostało uhonorowane. Może nie przypominasz sobie, aby kiedykolwiek ktoś wymówił je z szacunkiem. W takim razie będzie ci trudniej uwierzyć, że zna je Bóg. A jednak to prawda. Ono jest wyryte na Jego dłoni. Wymawiane Jego ustami, szeptane Jego wargami. Twoje imię. Nie tylko to, które nosisz, lecz również to nowe, które On trzyma dla ciebie w zanadrzu. Nowe imię, które dopiero ci nada... Ta książka mówi o nadziei. Powinna dodać wam otuchy. Przypuszczam, że każdemu się ona przyda, wszyscy jesteśmy przecież pełni niepokoju. Złe wiadomości rozchodzą się szybciej niż dobre. Przybywa problemów, a rozwiązań coraz mniej. Nie opuszcza nas troska. Jaka przyszłość na tej planecie czeka nas i nasze dzieci? Na jaką przyszłość możemy liczyć? Jesteśmy ostrożni. Ufność nie przychodzi nam już z taką łatwością jak dawniej. Politycy kłamią. System zawiódł. Przedstawiciele rządu chodzą na kompromisy. Współmałżonkowie oszukują. Rzeczywiście, trudno jest komuś ufać. Nie chodzi o to, że nie chcemy. Po prostu musimy uważać. Życie niekiedy wymyka się nam z rąk, dlatego od czasu do czasu potrzebujemy przypomnienia. Nie kazania, ale przypomnienia. Przypomnienia, że Bóg zna nasze imiona. Tytuł Gdy Bóg wyszepcze twoje imię Autor Max Lucado Tłumacz Barbara Kośmider Wydawnictwo Vocatio EAN 9788378293255 ISBN 9788378293255 Kategoria Religia\Religia chrześcijańska Liczba stron 208 Rok wydania 2022 Oprawa Miękka Wydanie 1 Tekst piosenki i chwyty na gitarę. 1. Na zdjęciu mały chłopiec latawce puszcza na wiatr. 2. Na dumnej twarzy młodzieńca miłości marzenie się tli. 3. A dalej kartki są puste, nie było czasu, by żyć. Bo praca, bo w pracy, bo ludzie. Autor: Włodzimierz Bednarski, dodano: 2018-04-27 Czy Bóg miał tylko jedno „imię” według dawnej i obecnej nauki Świadków Jehowy? Kwestia imienia Boga dla Świadków Jehowy to temat podstawowy. Dziś istnieje dla nich jedno imię Stwórcy: Jehowa. Ale prawie do początku lat 40. XX wieku Towarzystwo Strażnica nauczało, że On ma wiele imion, a termin Jehowa, to tylko jedno z nich. Dzisiaj Świadkowie Jehowy uczą, że Bóg ma tylko jedno „imię”, to znaczy Jehowa. Pozostałe imiona Boże, którymi chrześcijanie nazywają Stwórcę, nie wiążą się dla Świadków Jehowy bezpośrednio z imieniem Boga, ale są tylko Jego „tytułami”: „Ponieważ Jehowa jest tak wszechstronny, w Piśmie Świętym nadano Mu wiele różnych tytułów” (Zbliż się do Jehowy 2014 s. 11). „Niektóre tytuły Jehowy Wszechmocny. Dysponuje niezrównaną, nieograniczoną mocą (Objawienie 15:3). Ojciec. Jest źródłem wszelkiego życia, również wiecznego, i darzy swych sług ojcowską miłością (Przysłów 27:11; Jana 5:21)” (jw. s. 14). A jak było dawniej? Czy zawsze Świadkowie Jehowy tak uczyli, jak dziś? Otóż nie. W dawnych latach (jeszcze w latach 30. i 40. XX wieku) organizacja ta uważała, iż termin „Jehowa” jest tylko jednym z wielu „imion” Boga, a nie jedynym imieniem, jak naucza ona dziś. Przyglądnijmy się temu zagadnieniu. Badacze Pisma Świętego i imiona Boga Już w roku 1915 C. T. Russell (zm. 1916) pisał, że możemy Boga nazywać „imieniem Ojciec” (name of "Father" – ang. Strażnica 1915 s. 5745 [reprint]). Później, za czasów prezesa J. F. Rutherforda (zm. 1942), szczególnie od roku 1926, podkreślano kwestię wielu „imion” Boga: „Kiedy Bóg uczynił przymierze z Abrahamem, to objawił mu się wtedy pod imieniem Boga Wszechmogącego (1 Mojżeszowa 17:1) (...) Kiedy Abraham służył wielkiemu kapłanowi Melchizedekowi, Bóg dał mu się wówczas poznać pod imieniem »Najwyższego Boga«” (Sztandar dla ludzi 1926 s. 9). „Biblja nam wyświetla, że imię Tego, który dokonuje najwyższej mocy w stwarzaniu i we wszystkich sprawach, jest Bóg. On także ma i inne imiona, jak to jest wykazane w Biblji, a wszystkie z nich mają głębokie znaczenie pod względem Jego spokrewnienia z Jego stworzeniami” (Stworzenie 1928 [ang. 1927] s. 9). „On wyjawia samego dla swych stworzeń pod różnem imieniem, a każde z tych imion ma głębokie znaczenie. (...) On objawił się także jako Wszechmogący Bóg. To imię po raz pierwszy okazało się wtedy, gdy Bóg mówił do Abrahama (...) Imię Wszechmogący Bóg było zupełnem zapewnieniem dla Abrahama. (...) Następnie potężny Bóg objawił samego siebie przez tytuł Najwyższy. Imię to wskazuje pokrewieństwo z wszystkiem stworzeniem.(...) Imię to ogłasza najwyższość tego Jedynego...” (Pojednanie 1928 s. 112-113, 114). „Jedno z imion, przez które Bóg się objawia, jest Jehowa, które oznacza Jego zamiary względem swego ludu” (Uciemiężenie – kiedy się skończy? 1929 s. 56). „Wielki Stworzyciel objawia się swoim stworzeniom pod kilkoma imionami i każde z nich ma głębokie znaczenie. Imię JEHOWA oznacza jego zamiary względem swoich stworzeń. Imię jego BÓG oznacza, że jest Stwórcą wszystkich dobrych rzeczy. Imię jego WSZECHMOGĄCY znamionuje jego nieograniczoną moc, której żadna rzecz nie może pomyślnie przeciwstawiać [się]. Imię jego NAJWYŻSZY oznacza, że on jest nade wszystko i ponad wszystkimi” (Strażnica 1931 s. 154 [ang. 1931 s. 59]). Widzimy, że badacze Pisma Świętego, za czasów prezesa J. F. Rutherforda, szczególnie w latach 1926-1931, podkreślali to, że Bóg ma wiele „imion”, a tylko jednym z nich było dla nich imię Jehowa. Świadkowie Jehowy i imiona Boga W ostatnich dniach lipca 1931 roku ogłoszono na kongresie w Columbus (USA), że badacze Pisma Świętego odtąd będą nazywać się „Świadkami Jehowy”, ku czci swego Boga Jehowy. Jednak nie oznaczało to, że od tego momentu przestali oni uznawać różne „imiona” Boga. Oto najważniejsze ich teksty z lat 30. i 40. XX wieku o różnych imionach Stworzyciela: „Wielki Stwórca objawił się swoim stworzeniom pod różnymi imionami, a każde z nich ma głębokie znaczenie. Imię jego Jehowa wskazuje na jego poczynania wobec swych stworzeń. Imię Bóg wyraża źródło wszystkiego dobrego. Imię Wszechmocny oznacza, że moc jego jest nieograniczona i że nic nie może mu się skutecznie przeciwstawić. Imię jego Najwyższy oznacza, że przewyższa on wszystkich” (Kto jest Bóg? 1932 s. 4-5). „Jehowa objawił się następnie ludziom pod imionami »Bóg«, »Wszechmocny«, i »Najwyższy«. Imię Bóg oznacza, że jest Stwórcą nieba i ziemi. Wszechmocny wskazuje, że moc jego jest absolutna i nieograniczona, podczas gdy imię Najwyższy wyraża, że jest silniejszy od wszystkich i że wszystkich przewyższa. Imię Jehowa zaś objawia, w jakim celu stworzył on człowieka” (jw. s. 30). „On objawia się swoim stworzeniom pod różnemi imionami i tytułami, z których wszystkie mają głębokie znaczenie. Jego imię »Bóg« oznacza, że jest Stwórcą nieba i ziemi i wszystkich dobrych rzeczy. Jest znany jako »Ojciec światłości«, ponieważ wszelkie światło i wszelkie życie pochodzi od niego...” (Rozdział ludzi 1933 s. 11-12). „Objawia on samego siebie dla swych stworzeń pod różnemi imionami, a każde z tych imion ma głębokie znaczenie (...) objawił się także jako Wszechmogący Bóg. Imię to po raz pierwszy okazało się wtedy, gdy Bóg mówił do Abrahama (...) Imię Wszechmogący Bóg było zupełnem zapewnieniem dla Abrahama. (...) W dalszym ciągu potężny Bóg objawił samego siebie przez tytuł Najwyższy. Imię to wskazuje na pokrewieństwo z wszelkiem stworzeniem.(...) Imię to ogłasza najwyższość...” (Strażnica 1933 s. 159-160 [ang. 1933 s. 30-31]). Patrz też Złoty Wiek 1934 s. 3. „Znaczenie jego imion czyli tytułów jest nader doniosłe. Jego imię Bóg znaczy on Możny, Stwórca wszechrzeczy. Jego imię Jehowa oznacza jego zamierzenie względem swoich stworzeń. Jego imię Bóg Wszechmogący podkreśla, że jego moc jest nieograniczona. Jego imię Najwyższy oznacza, że jest ponad wszystko i niema innego przed nim. Jego imię Ojciec oznacza, że jest życiodawcą” (Bogactwo 1936 s. 123). Również podobnie wykładała to jedna z angielskich broszur z roku 1937 (Armageddon 1937 s. 6) oraz znana książka z roku 1939: „Wszechmocny Bóg sam objawił się w swoim Słowie pod następującymi imionami: Bóg (to jest Stwórca), Wszechmocny (to jest ten, którego moc jest nieograniczona), Najwyższy (to jest, że ma pod swoją władzą cały wszechświat) i Jehowa, które to imię odnosi się do jego zamierzeń w stosunku do jego stworzeń” (Krucjata przeciwko chrześcijaństwu 1939 s. 14 [reprint 2008]). W roku 1940 nadal angielska Strażnica 1940 na stronach 61-62 uczyła, że „imiona” Boga to: Najwyższy, Ja Jestem, Ojciec, Wszechmogący, Bóg i Jehowa. Jeszcze w roku 1946 Towarzystwo Strażnica tak oto pisało o jednym z imion Boga: „Pan Bóg również objawił się Abrahamowi pod innym imieniem: »(...) Jam jest Bóg Wszechmogący« (1 Mojżeszowa 17:1, To imię było jemu objawione w celu wzmocnienia wiary Abrahama w obietnicę Bożą...” („Prawda was wyswobodzi” 1946 [ang. 1943] s. 29). Interesujące jest to, że angielska wersja cytowanej książki (s. 33) nie miała już słowa „imię” (ang. name), ale termin „tytuł” (ang. title). Czyżby polscy tłumacze nie zauważyli, że centrala Świadków Jehowy zmieniła już naukę i nazewnictwo? Dlaczego Polacy pozostawili jeszcze w roku 1946 termin „imię”, zarzucony już przez Amerykanów w roku 1943? Wydaje się, że od roku 1946 definitywnie zaprzestano uczyć, że „imionami” Stwórcy są też określenia „Bóg”, „Ojciec”, „Najwyższy” czy „Wszechmogący”. Od tego czasu Świadkowie Jehowy zaczęli wręcz zaprzeczać, by Bóg miał więcej niż jedno imię. Mało tego, rozpoczęli pouczać innych, jako rzekomi znawcy tematu. „Co prawda natchnieni pisarze w odniesieniu do Boga używali różnych tytułów i wyrażeń opisowych, takich jak »Wszechmocny«, »Najwyższy« czy »Pan«, ale jedynym imieniem własnym, którym Go określali, jest tetragram” (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata 2018 s. 1795). Dziwne, że Świadkowie Jehowy mają pretensje do całego świata chrześcijańskiego, że on, tak jak oni kiedyś, uznaje, iż Bóg ma wiele imion i pod takimi jest czczony. Towarzystwo Strażnica zaś o sobie tak oto samolubnie pisze: „Obecnie tylko Świadkowie Jehowy wywyższają tego »jednego Boga i Ojca« (Powt. Pr. 6:4; Efez. 4:6)” (Strażnica Rok CVII [1986] Nr 24 s. 16). „Spośród wszystkich społeczności podających się za chrześcijańskie tylko Świadkowie Jehowy czczą Jego imię i wysławiają je między narodami (Psalm 34:4)” (Strażnica Nr 23, 1992 s. 17). Czy jest to prawda, o czym piszą? Każdy sam sobie udzieli odpowiedzi na to pytanie. Skawiński to bohater nieco tajemniczy. Nie znamy nawet jego imienia, a mimo to jest ważną postacią literacką doby polskiego pozytywizmu. Główny bohater noweli Henryka Sienkiewicza „Latarnik”, czyli Skawiński, to postać, którą warto scharakteryzować. Ma ona bowiem wiele ciekawych cech i mimo swojej indywidualności staje się pewnym typem bohatera.